Rio de Janeiro via Google Earth – Over anders zijn

Zes jaar is hij. Weet alles van Rio de Janeiro en van het beeld van Christus de Verlosser, want daar vliegt hij regelmatig heen met Google Earth. Heeft uitstekend inzicht in voetbalstrategie. Weet dat Columbus Amerika ontdekt heeft en dat daar al indianen woonden.

Je anders voelen

Hij voelt zich anders dan andere kinderen, want niemand in zijn klas weet wie Christus de Verlosser is. Sterker nog: niemand bevraagt het geloof. Terwijl dat echt allemaal niet zo logisch is. Gelukkig kan hij daar thuis wel over praten.

Hij voelt zich anders, want zijn klasgenootjes schoppen gewoon de bal richting het doel, en spelen echt niet tactisch. Groep 8 jongens wel, dus gaat hij daar mee voetballen.
Hij voelt zich anders, want hij wist op zijn tweede al dat er zoiets bestond als Amerika en Afrika. En dat is kennelijk niet normaal.

Hoogbegaafd, zo heet dat. En hij baalt ervan, want hij wíl niet anders zijn. Als ik hem vraag: stel nou dat je niét hoogbegaafd was, zou je je dan ook niét anders voelen dan andere kinderen? Ja, dat nog wel. Dus tja, dat woord zelf is kennelijk niet het probleem.

Anders zijn

Zo zijn er meer: kinderen die in hun diepste wezen voelen dat ze in sommige opzichten anders zijn dan de meeste klas- of leeftijdsgenootjes. Die dat niet willen, en tegelijkertijd het heel vanzelfsprekend vinden, want zo zijn ze nu eenmaal. Die kinderen kunnen wel wat ondersteuning gebruiken. Allereerst vanuit begrip: jij bent niet gek of raar of afwijkend. Jij bent anders, en anders is prima.

Problemen

Vervolgens gaan we kijken waar er problemen zijn ontstaan.
Als dat vooral op school is: wat kunnen we doen om je je daar beter op je plek te krijgen?
Als dat vooral thuis is: hoe kunnen we papa en mama helpen jou te snappen, en andersom? Wat kunnen we doen zodat je boze of verdrietige uitbarstingen niet meer zo erg nodig zijn?

Lange weg, eerste stap

Vaak is dat een lange weg. Vaak is de stap naar mijn praktijk de eerste stap. Lang niet altijd is het ‘klaar’ als wij klaar zijn. Maar altijd is het streven om een kind zich begrepen en gezien te laten voelen –een groot goed en vaak een zeldzaamheid voor hoogbegaafde kinderen.